و اول کلمه بود
چند وقتی هست که می خواهم یک وبلاگ راه بندازم. از همین بهانه های همیشه مثل گرفتاری ونداشتن وقت یک مدتی مانع شد. آستین ها رو که زدیم بالا مسئله دوم پیش اومد که کجا باشه بهتره. به خاطر با مزه بازیهای گوگل به گزینه دیگه ای فکر نکردم.
مسئله مهمتر و جدیتر اسم بود. این یکی دیگه مصیبته. هر چی به ذهن آدم خطور کنه قبلا به فکر یکی دیگه رسیده . اسمی که بیشتر از همه به نظرم جالب اومد کمه سوفار بود. سوفار به پر تیر تیر و کمان گفته می شه. با یک آرم ساده از همان پر. دوستی دارم که معتقد است اسم نباید خیلی معنی داشته باشه.ضمن اقتدا بهش، بی ربط بودن را هم بهش اضافه کردم.
لازم به توضیح نیست که بنده خدایی قبلأ این اسم را گرفته و دست نخورده رهاش کرده به امان خدا.
حالا فعلا با همین اسم ساده مینویسم تا بعد سر فرصت یک چیز مناسبی که قبلا یکی نگرفته باشدش پیدا کنم.
عشق دردانه است و من غواص و دریا میکده سر فرو بردم در آنجا تا کجا سر برکنم
Monday, May 21, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
salam
inam webloge dadashe kardorostet:
http://farzandearia.persianblog.com/
Post a Comment